توضیح اول: بدن شما تنها مقدار مشخصی گلوتامین تولید میکند و هنگامی که شما بدن خود را تحت فشار جسمی (مانند ورزش) قرار میدهید، نیاز به گلوتامین افزایش میابد و در بیشتر موارد بدن نمیتواند این نیاز را به طور کامل برآورده سازد. هنگامی که مجلات بدن سازی یا پرورش اندام را ورق میزنید یا به وب سایتهای مختلف در این زمینه مراجعه میکنید، با ده ها آگهی تبلیغاتی درباره مواد کمک غذایی مواجه میشوید که ظاهرا تمام آنها برای افزایش حجم عضلات و کاهش چربی بسیار مفیدند.

اما عده بسیار اندکی میتوانند از عهده تهیه تمام این مواد برآیند و در این صورت باید تمام مدت در حال خوردن قرص و بلعیدن پودرها، نوشیدنیها و مانند آن باشند. اما اگر قصد مصرف چنین موادی را دارید، در این میان یک ماده کمک غذایی وجود دارد که از همه آنها مفیدتر بوده و گلوتامین (Glutamine) نام دارد.

گلوتامین فراوانترین آمینو اسید موجود در بدن است. این ماده بیش از ۵۰% کل آمینو اسیدهای موجود در سلولهای عضلانی را تشکیل میدهد و آمینو اسیدی غیر ضروری است. این اصطلاح میتواند کمی گیج کننده باشد اما “غیر ضروری” به این معنا است که شما نباید گلوتامین بدن خود را از منابع خارجی دریافت کنید. درواقع فرایند تولید گلوتامین برای وضعیت بدن و کارایی آن بسیار مهم است.

اما بدن شما تنها مقدار مشخصی گلوتامین تولید میکند و هنگامی که شما بدن خود را تحت فشار جسمی (مانند ورزش) قرار میدهید، نیاز به گلوتامین افزایش میابد و در بیشتر موارد بدن نمیتواند این نیاز را به طور کامل برآورده سازد.

بدن ما هر روز مقدار قابل توجهی گلوتامین مصرف میکند. این ماده برای برقرار نگهداشتن و نظارت بر کارکرد صحیح سیستم ایمنی بدن، مغز، کلیه ها، لوزالمعده، کیسه صفرا، کبد و … به کار رفته و به این ترتیب یکی از پر مصرف ترین مواد حیاتی بدن به شمار می رود.

برای دریافت گلوتامین مغز، اندامها، سیستم ایمنی و … در اولویت برتر قرار دارند و هر مقدار از گلوتامین که برای نیازهای حیاتی بدن مصرف نشود، برای ساخته شدن و ترمیم بافت عضلانی به کار میرود. اگر شما برای بدن خود گلوتامین اضافه تامین نکنید، منبع موجود در بدنتان به سرعت و قبل از اینکه چیزی از آن به عضلاتتان برسد، به پایان رسیده و ماهیچه ها از آن محروم میمانند.

ساختن عضله در میان اولویتهای برتر بدن به شمار نمیرود، به طوری که اگر بدن برای رسیدگی به نیازهای اندامها و نیازهای حیاتی بدن به به گلوتامین بیشتر نیاز داشته باشد، این نیاز را با از بین بردن بافت عضلانی و گرفتن گلوتامین از آن برطرف میکند و این اتفاقی است که ما باید از آن جلوگیری کنیم.

مواد کمک غذایی در اینجا به یاری ما می آیند. تحقیقات نشان داده اند که افزودن گلوتامین به رژیم غذایی روزانه، از اتلاف بافت عضلانی جلوگیری کرده و اثرات جلوگیری کننده از سوخت مواد غذایی در بافت یا آنتی-کاتابولیسم را به وجود آورده و آنها را تقویت میکند. حالا باید بدانیم که بهترین روش استفاده از گلوتامین چیست. برای بیشتر علاقمندان بدن سازی و پروش اندام، مصرف روزانه ۱۰ گرم گلوتامین همراه با رژیم پر پروتئین ، کافی است.

من استفاده از پودر گلوتامین خالص را – که در بیشتر فروشگاههای مواد کمک غذایی یافت میشود – توصیه میکنم. به این ترتیب که دو مرتبه در روز و هر بار ۵ گرم از آن مصرف شود (برای مثال پس از ورزش و قبل از خواب). این، بهترین شکل مصرف گلوتامین در طول روز است زیرا بدن در هر مرتبه تنها میتواند مقدار کمی گلوتامین را به کار ببرد.

شما میتوانید این پودر را مخلوط با یک لیوان آب، آب میوه، نوشیدنی پروتئینی و مانند آن به کار ببرید.

معمولا مصرف گلوتامین پس از یک هفته نتیجه خود را آشکار میکند. شما از نظر جسمی احساس بهتری داشته، هنگام ورزش از انرژی بیشتری برخوردار بوده و کمتر دچار خستگی و درد عضلانی میشوید.

توضیح دوم

گلوتامین، سپری پولادین
تغذیه نقش بسیار مهمی در حفاظت فرد در برابر هجوم عوامل بیماری زا بر عهده دارد. کمبود بعضی مواد مغذی می تواند اثرات زیادی بر روی وظایف سیستم ایمنی داشته باشد که این اثرات غالباً مضر می باشند. سیستم ایمنی نه تنها نقش مهمی در جلوگیری یا سرکوب عفونت ها در بدن دارد، بلکه عوامل ایمنی در مرحله ی ترمیم و نوسازی پس از جراحت نیز کمک کننده هستند و به همین دلیل در شرایط تروما، سوختگی و نوسازی اهمیت ویژه ای دارند. اخیراً اهمیت سیستم ایمنی سلولی در غلبه بر عفونت بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

مطالعات نشان داده که گلوتامین علاوه بر اینکه سوخت مهمی برای سلول های روده و کبد است، سلول های سیستم ایمنی هم آن را به میزان زیادی مصرف می کنند.
گلوتامین، یکی از فراوان ترین اسیدهای آمینه ی خون و پیش ساز پورین ها، پیریمیدین ها، نوکلئوتیدها، اوره و آمونیاک است. منبع اصلی گلوتامینی که وارد خون می شود، ماهیچه است.
عضلات اسکلتی حدود ۵۰ تا ۷۵ درصد کل پروتئین های بدن انسان را دارا بوده و به عنوان منبع ذخیره ی انرژی و نیتروژن، تامین کننده ی سوخت سیستم ایمنی هستند. به همین دلیل از دست رفتن ۱۰ درصد از توده ی عضلانی با اختلال عملکرد ایمنی ارتباط دارد و با از دست رفتن ۳۰ درصد از پروتئین های بدن *** رخ می دهد.
در طی ترومای شدید مانند سوختگی، نیاز اسید آمینه های ضروری بدن از طریق پروتئین های کاتابولیزه شده ی عضلات اسکلتی تامین می شود. پروتئولیز سریع ماهیچه علت از بین رفتن توده ی عضلانی در بسیاری از بیماری ها است.
یکی از پاسخ های اولیه به استرس در عضلات این است که گلوتامین از ذخایر اسید آمینه ی داخل سلولی خارج می شود. عضلات اسکلتی یک منبع مهم آنتی اکسیدانی هستند. به همین دلیل، از آنجا که گلوتامین حدود دو سوم از اسیدهای آمینه آزاد بین سلولی را تشکیل داده و در عضلات اسکلتی فراوان است، احتمالاً منبع مهمی از آنتی اکسیدان ها می باشد.
مهم ترین اجزاء سلولی سیستم ایمنی
مهم ترین اجزاء سلولی سیستم ایمنی، ماکروفاژها و لنفوسیت ها هستند. لنفوسیت ها در بافت لنفوئیدی و جریان خون یافت می شوند. ماکروفاژها با میکروب ها مقابله کرده و به علاوه قابلیت فاگوسیته کردن و هضم کامل باکتری ها را دارند.
ماکروفاژها سلول های تمایز یافته و مشتق شده از مونوسیت های در گردش هستند و در بسیاری از اندام ها مثل ریه، طحال، مغز، کبد و حفره ی شکمی یافت می شوند. ماکروفاژها نقش بسیار مهمی در پاسخ ایمنی، یعنی واکنش به آنتی ژن ها دارند که اولین مرحله در ایمنی سلول است و مصرف زیاد گلوتامین توسط آنها، می تواند به این معنی باشد که گلوتامین نقش مهمی در این سلول ها دارد.
نقش گلوتامین در شرایط خاص
۱- نوزادان:
اسید آمینه های آرژنین، گلوتامین و اسید آمینه های گوگرد دار، واحدهای ساختمانی مهمی به ویژه برای تولید بسیاری از ایمونوپروتئی های درگیر در سیستم ایمنی نوزادان تازه متولد شده هستند. علاوه بر کمک به رشد و تکامل عمومی، گلوتامین تکثیر لنفوسیت ها و پاسخ ایمنی التهابی در نوزادان را تنظیم می کند.
گلوتامین در زمان باز گردش سریع بافت ها، یک ماده ی مغذی ضروری است که هم به عنوان سوخت برای سلول ها و هم به عنوان دهنده ی نیتروژن و کربن برای ساخت پیش ساز نوکلئوتید مورد استفاده قرار می گیرد و به ویژه برای عملکرد مونوسیت ها، لنفوسیت ها و نوتروفیل ها مهم هستند. همچنین مکمل دهی گلوتامین شیوع عفونت را به ویژه در نوزادانی که به هنگام تولد وزن کمی دارند، کاهش می دهد.
۲- ورزشکاران:
کاهش غلظت گلوتامین پلاسما در نتیجه ی فعالیت ماهیچه ای، عملکرد لنفوسیت ها را مهار می کند. از آنجایی که ماهیچه ی اسکلتی نقش کلیدی در مصرف گلوتامین در سلول های ایمنی دارد، در نتیجه ی فعالیت عضله بر سیستم ایمنی اثر مستقیم می گذارد.
بر اساس فرضیه ای که به نام “فرضیه ی گلوتامین” مطرح شده، تحت شرایط تمرینات فیزیکی شدید یا در زمان جراحی، تروما، سوختگی و عفونت، برداشت گلوتامین از ماهیچه و سایر ارگان ها به حدی می رسد که سیستم لنفاوی به علت در اختیار گذاشتن گلوتامین، احتمالاً تحت فشار قرار گرفته و موقتاً در عملکرد آن اثر منفی به جا می گذارد. با این وصف عواملی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر سنتز گلوتامین یا آزاد سازی آن اثر می گذارند، می توانند عملکرد لنفوسیت ها و مونوسیت ها را تحت تاثیر قرار دهند.
بعد از تمرین ورزشی شدید و طولانی مدت و سایر استرس های فیزیکی، غلظت گلوتامین در پلاسما کاهش می یابد. بر این اساس، مکمل یاری با گلوتامین می تواند، اثرات مثبتی بر عملکرد ایمنی در تمرینات ورزشی داشته باشد.
۳- شرایط کاتابولیکی:
مطالعه ای که برای بررسی اثر تغذیه ی وریدی غنی شده با گلوتامین در موش های صحرایی مبتلا به عفونت انجام شد، نشان داد که میزان *** و میر در گروهی که محلول های رایج تغذیه ی وریدی مصرف کردند، دو برابر بیشتر از گروهی بود که محلول تغذیه ی وریدی غنی شده با گلوتامین را به مدت چهار روز دریافت نمودند. گلوتامین در محلول های تغذیه ی وریدی تعادل نیتروژن را بهبود می دهد. همچنین از دست رفتن گلوتامین از ذخیره ی درون سلولی عضلات اسکلتی را کاهش و سنتز پروتئین ماهیچه ها را افزایش می دهد. بررسی های انجام شده در بیماران مبتلا به التهاب و عفونت و زمان بعد از جراحی نیز کاهش *** و میر در گروه مصرف کننده ی تغذیه ی وریدی غنی از گلوتامین را نشان می دهد.
افزودن گلوتامین به محیط کشت سلول های بیماران سوخته نیز سبب بهبود عملکرد باکتری کشی نوتروفیل ها می شود و به ویژه قدرت آنها را در از بین بردن استافیلوکوک اورئوس زیاد می کند.
گلوتامین توسط بافت های مختلف ایمنی مصرف می شوند که دارای مکانیسم های آنزیمی برای استفاده از این ماده هستند. طی شرایط التهابی مثل عفونت و جراحت، مصرف گلوتامین توسط سلول های ثابت و در گردش ایمنی افزایش می یابد. با افزایش بافت های التهابی و سایر مسیرهای متابولیک که به گلوتامین نیاز دارند، تقاضا برای این ماده ی مغذی از مقدار تولید آن پیشی می گیرد و در نتیجه، مقدار آن در جریان خون و بافت ها کاهش می یابد. غلظت کم گلوتامین توانایی بافت های مختلف را برای رسیدن به عملکرد مطلوب، محدود کرده و این امر به ویژه برای بافت های ایمنی صدق می کند. بنابراین فراهم کردن گلوتامین از منبع خارجی مانند استفاده از مکمل گلوتامین برای افراد مبتلا به عفونت و افزایش غلظت پلاسمایی آن تا محدوده ی طبیعی، پاسخ ایمنی را افزایش داده و نتایج را بهبود می

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: